Brutalna prawda ukryta w uśmiechu – Katarzyna Nosowska „A ja żem jej powiedziała…”

Katarzynę Nosowską zna chyba każdy. Świetny głos, doskonałe teksty piosenek i… wtedy pojawia się na Instagramie ze śmiesznym filtrem, mówiąc o życiu. Ale jak mówiąc! Mówiąc szczerze, mądrze i bez owijania w bawełnę. Każdy, kto panią Kasię obserwował, czekał na ciąg dalszy, kolejny odcinek. Mówiła o współczesnym świecie, życiu, dylematach, show-biznesie, celebrytach, współczesnym snobizmie, wpływie mediów na ludzi, problemach każdego z nas, o miłości i wielu innych. 

Później pojawiła się książka, w której autorka jest obserwatorką współczesnego świata i rzeczywistości, która nas otacza. Poruszane tematy są zarówno zabawne, jak i poważne. Posługując się porównaniami i metaforami, wydźwięk tej książki stawał się luźny i lekki, czasem nawet żartobliwy, nawet wtedy, gdy mowa była o trudnych tematach. Niepowtarzalny styl i dobór różnego rodzaju anegdot sprawia, że budzą się w czytelniku emocje, od smutku, melancholii aż po rozbawienie i śmiech. Książka ta pomaga spojrzeć na niektóre rzeczy z innej perspektywy i zdystansować się w dzisiejszym świecie. Kiedy czytałam te przemyślenia, historie i anegdoty, miałam wrażenie, że są one bardzo prywatne, prosto z serca i prawdziwe.

Szczera do bólu, prawdziwa i z dystansem do siebie. Pisze to, o czym większość z nas myśli i co czuje, ale z jakiegoś powodu nikt nie mówi tego na głos. Wszystkie te krótkie felietony tworzą całość, można się z nimi zgadzać lub nie, jednak wywołują gamę emocji i skłaniają czytelnika do zadumy. Nosowska świetnie posługuje się sarkazmem i ironią, czasem nawet autoironią, świadomie posługuje się słowem, a tematy tych jej przemyśleń to nie tylko świat celebrytów i dylematy społeczeństwa. Przeczytamy tu również o alkoholizmie, dojrzewaniu, starości, partnerstwie, o tym, jak kochać i jak nie kochać.

Może nie znajdziemy tutaj jakichś odkrywczych mądrości, ale z pewnością pomoże nam spojrzeć na niektóre sprawy inaczej i zaakceptować rzeczywistość taką, jaka jest. Katarzyna Nosowska ukazuje swoją wrażliwość i udowadnia, że jest świetną obserwatorką. Niektórzy mogą zarzucić, że ta pozycja jest infantylna, ale nie dla mnie, ja mam z nią same dobre wspomnienia. Wciągnęła mnie od pierwszej strony, a do tego ta grafika! Ilustracje Andrzeja Wąsika i Danuty Sztenfeld idealnie komponują się ze słowem. Chociaż szerokim łukiem omijam książki gwiazd i celebrytów, a szczególnie poradniki, ten zbiór felietonów mogę z czystym sumieniem polecić.

Moja ocena: 7/10

„Nie umiesz kochać, bo nie umie kochać ten, kto tak bardzo nie lubi siebie. Jesteś nienasyconą kolekcjonerką spojrzeń, lajków, podbojów, ale nie istnieje ich wystarczająco dużo, by wypełnić ten ciemny, zimny loch, który w sobie masz. Prawdziwa ty mieszkasz w nim na dnie.”

K. Nosowska, A ja żem jej powiedziała…, Wielka Litera, Warszawa 2018.